પ્રેમ નું સુખ બહુ મોટું છે .... પણ મુશ્કેલ છે....

 જીવનમાં સુખની શરત જ પ્રેમ  છે..

અને પ્રેમ જ દુઃખનું કારણ પણ  ઘણી વાર  બની જાય છે...

વ્યક્તિ પ્રેમ કરે છે અને માંગે પણ છે .

.એટલેકે દરેકને પ્રેમ જોઈએ  છે..

 બધાને પ્રેમ કરવો પણ છે.. ..

આ માંનવ સ્વભાવ   છે.

પ્રેમ ગ હ ન છે..

પ્રેમ શક્તિ છે. 

પ્રેમ સાગર જેવો ઊંડો છે.. જેમાં ભરતી ઓટ આવ્યા કરે છે...

જીવનમાં પ્રેમ નથી તો જીવન કડવું બની જાય છે..બેસ્વાદ બને છે. 

પ્રેમ માનવીનો આધાર છે... હુંફ છે .

પ્રેમ કરવો છે પણ સહેલો નથી...

.પ્રેમ પામવો છે પણ સહેલું નથી..

કારણ અl માં પાછીપાની  થાય તો શકા  પેદા  થાય છે 

દુખ થાય છે લાગણી દુભાય છે ..

પ્રેમનું દુખ જીવનને ગેરી નિરાશા તરફ પણ લઇ જાય છે.

ઘણl   કેસમાં   જીવન બદલાઈ જાય છે. 

પ્રેમમાં નીરlશl   મળે તો વ્યક્તિ આત્મહત્યા સુધી જાય છે ..

એક વસ્તુ યાદ રાખો કે વ્યક્તિની  પ્રેમ આપવાની અને પ્રેમ કરવાની શક્તિ માર્યા દિત છે...

એટલેજ પ્રેમ ની અપેક્ષા ફળીભૂત થતી નથી. 

પ્રેમ  માં ભરતી ઓટ ચાલ્યા કરે છે. 

પ્રેમમાં પડશો તો ઘણુબધું ગુમાવશો.. કેરિયર, મિત્રો , શક્તિ અને ઘણું બધું ..

..એટલેકે પ્રેમમાં પડ્યા એટલે ગયા ......

.નહિ પણ સlમા કિનારે જતા શીખો 

અને [પ્રેમમાં તરતા શીખો......

.પ્રેમના જોખમો સમજી લેવા પડે...

.'અl તો થઇ સ્ત્રી પુરૂ શના પ્રેમ ની વાત.......

પણ પ્રેમ અહી માત્ર સ્ત્રી પુરૂ શના સબંધો પુ રતો માર્યાદિત નથી...

પ્રેમ શબ્દનો અર્થ બહુ વિશાળ છે..

1. સાગર જેટલો ગ હ ન છે આ પ્રેમ ....

1. ..પ્રેમ માતા પિતાનો તેમના સંતાનો પ્રત્યે અને

સંતાનોનો તેમના માતા પીતા પ્રત્યે  ......

પરમાર્થ અને પુરુષlર્થ સુખ અને સંતોષ આપે છે...














કોઈનું પણ ભલું કરવું એટલે કે સેવા આનંદ આપે છે…





માત્ર લીધા જ કરવું એવું કોણે કહ્યું





ઘણl લોકો ખુબ સ્વાર્થી હોય છે.





.એમ ને કાઈ આપવું કોઈને પણ ગમતું નથી..









બસ માત્ર લીધા જ કરે છે..





ક્યારેક ભૂલથી પણ જો કઈ અપાઈ જાય અથવા તો કોઈ એમની પાસે થી





કોઈ કઈ મેળવે તો ભાર કચવાટ થાય છે..





ક્યારે તે લઇ લઉં એટલે કે વસુલ કરું તેની કિંમત તેમ થયl કરે છે.





અlવl લોકો પછી દુખી જ થાય છે…



જ્યાર કઈ મળતું નથી તો એમ લાગ્યા કરે છે કે કોઈ મને ગણતું નથી





પછી ઓછુ આવે છે અને મન દુખી રહે છે..





બીજી તરફ જે લોકો આપવાનો સ્વભાવ છે તે હમેશા મસ્ત રહે છે //









આનંદ માં રહે છે..



તેને એમ જ થાય છે કે મને ઈશ્વરે કૈઇક કરવા મોકલ્યો છે



અને કઈ અlપું નહિ કે કઈ ભલુ બીજાનું કરું નહિ ત્યાં સુધી





મારું જીવન સાર્થક ન થાય,....





અlવl લોકો નો સ્વભાવ પરમાર્થનો અને પરગજુ હોય છે..





નિસ્વાર્થ વધારે હોય છે..





તમનું સુખ જ બીજl ન l સુખમાં હોય છે..





અlવl પરમાર્થ કરતા લોકો સહેલાઈથી સુખી થાય છે..





અને ઓછા દુખી રહે છે..







મોટા માણસોનો સ્વભાવ આવો હોઈ શકે ..





વડીલ પણ અl વl હોય સો કોઈ તેમને સન્માન અપોઅlપ આપે છે..







લડાયક લોકો activist થોડા ઘણા આવી ર્વૃતિ ધરા વે છે.





સમાજસેવા કરતા લોકો કે શિક્ષકો ને પ્રાધ્યાપકો પણ





આવો સ્વભાવ ધરાવતા હોય છે..





લેખકો ફિલસૂફો કે સતો સાધુઓ આવો સ્વભાવ ધરાવે છે..





સાધુ તો અlવl જ હોવા જોઈએ એવી માન્યતા છે.









આ એક સુખી થવાનો સરળ અને સીધો સાદો માર્ગ છે.







.અl પવા ની ટેવ પા ડો માત્ર લીધા ન કરો ..



વ્યવહાર ચોક્ખા રાખો…



થોડી સેવા જીવનનો કર્મ બનાવો….



વ્યવહાર બનાવો..









જુઓ આનં દ આવશે..સેવામાં જે આનંદ છે તેવો બીજે ક્યાય નથી..







સાધુ તો ચાલતા ભલl એ પણ કદાચ એટલેજ માનવામાં આવે છે..





જેન સાધુ ઓ અને અન્ય સાધુઓ ચોમાસામાં



ચાતુર્માસ કરીને એક સ્થાને રહે છે.



આખો દિવસ પ્રવચન અને ધર્મ, તપ કરીને સેવાજ કરે છે ને…



..સમાજની ,આત્માની અને ઈશ્વરની પણ…





હજારો લોકો તેમને એમજ સાંભળવા નથી આવતા…





આ બધાને શાંતિ જોઈએ છે અને સુખ તેમજ આનંદ .





સl ધૂઓનl અને મુનિઓના પ્રવચન સાંભળીને તેમને



શાંતિ, સુખ અવસ્ય મળે છે.







ડોક્ટર અlખો દિવસ દર્દીની સેવામl જ લાગેલા રહે છે..





એનેકોની જિંદગી બચાવે છે.









પુરુષાર્થ પણ કરે છે અને પરમાર્થ પણ થાયછે તમના હાથે….





દિવસ ક્યાં જતો રહે છે તેની જાણ પણ નથી થતી તેમને…









કોઈ સમય નથી અl પણl મોટાભાગના ડોકટરોને…





ગણા કહે છે રૂપિયા બહુ બનાવે છે પણ વાપરવાનો સમય કયા છે?







જોકે તે અલગ બાબત છે કે આજે ઘણl ખરા ડોકટરો હવે વેપારી બની ગય l છે…





પરંતુ લોકો પાસે પણ કોઈ વિકલ્પ નથી રહ્યો….



જરૂર પડે જવું જ પડે છે…







પત્રકાર ,શિક્ષક કે કલાકાર પણ તેનો વ્યવસાય કરે છે .



પુરુષાર્થ ની સાથે પરમાર્થ પણ કરે છે..





અને અર્ર્થ ઉપlજન પણ થાય છે.







અlવl તો ઘણા કામો છે જે પૂરું શાર્થ છે ,રોજી છે .



સાથે સાથે પરમાર્થ પણ થાય છે…







અને અlમl જ સાચું સુખ મળતું હોય છે….





ખાસ કરીને પોતાના વ્ય વસાય પ્રત્યે વફાદાર રહી ઈમાનદારીથી



કામ કરતા



લોકો વધુ સારી રીતે પરમાર્થ કરી જાય છે …





તેમને આનંદ અને સુખ ની પણ એટલીજ અનુભૂતિ થાય છે.











સેવાના કામો કે ngo માં કામ કરતા લોકો પણ આ દેશમાં મોટું કામ કરી રહ્યા છે..





અlમ l પણ જે ઓ પુરુષાર્થ કરે છે તેઓ વધુ સારો પરમાર્થ કરી શકે છે….





પુરુષાર્થ અને પરમાર્થમાં જેવો આનંદ છે તેવો બીજેથી નથી મળતો…



સુખની સાચી પરખ પણ અlમl જ થાય છે..



















પરમાર્થ અને પુરુષlર્થ સુખ અને સંતોષ આપે છે...














કોઈનું પણ ભલું કરવું એટલે કે સેવા આનંદ આપે છે…





માત્ર લીધા જ કરવું એવું કોણે કહ્યું





ઘણl લોકો ખુબ સ્વાર્થી હોય છે.





.એમ ને કાઈ આપવું કોઈને પણ ગમતું નથી..









બસ માત્ર લીધા જ કરે છે..





ક્યારેક ભૂલથી પણ જો કઈ અપાઈ જાય અથવા તો કોઈ એમની પાસે થી





કોઈ કઈ મેળવે તો ભાર કચવાટ થાય છે..





ક્યારે તે લઇ લઉં એટલે કે વસુલ કરું તેની કિંમત તેમ થયl કરે છે.





અlવl લોકો પછી દુખી જ થાય છે…



જ્યાર કઈ મળતું નથી તો એમ લાગ્યા કરે છે કે કોઈ મને ગણતું નથી





પછી ઓછુ આવે છે અને મન દુખી રહે છે..





બીજી તરફ જે લોકો આપવાનો સ્વભાવ છે તે હમેશા મસ્ત રહે છે //









આનંદ માં રહે છે..



તેને એમ જ થાય છે કે મને ઈશ્વરે કૈઇક કરવા મોકલ્યો છે



અને કઈ અlપું નહિ કે કઈ ભલુ બીજાનું કરું નહિ ત્યાં સુધી





મારું જીવન સાર્થક ન થાય,....





અlવl લોકો નો સ્વભાવ પરમાર્થનો અને પરગજુ હોય છે..





નિસ્વાર્થ વધારે હોય છે..





તમનું સુખ જ બીજl ન l સુખમાં હોય છે..





અlવl પરમાર્થ કરતા લોકો સહેલાઈથી સુખી થાય છે..





અને ઓછા દુખી રહે છે..







મોટા માણસોનો સ્વભાવ આવો હોઈ શકે ..





વડીલ પણ અl વl હોય સો કોઈ તેમને સન્માન અપોઅlપ આપે છે..







લડાયક લોકો activist થોડા ઘણા આવી ર્વૃતિ ધરા વે છે.





સમાજસેવા કરતા લોકો કે શિક્ષકો ને પ્રાધ્યાપકો પણ





આવો સ્વભાવ ધરાવતા હોય છે..





લેખકો ફિલસૂફો કે સતો સાધુઓ આવો સ્વભાવ ધરાવે છે..





સાધુ તો અlવl જ હોવા જોઈએ એવી માન્યતા છે.









આ એક સુખી થવાનો સરળ અને સીધો સાદો માર્ગ છે.







.અl પવા ની ટેવ પા ડો માત્ર લીધા ન કરો ..



વ્યવહાર ચોક્ખા રાખો…



થોડી સેવા જીવનનો કર્મ બનાવો….



વ્યવહાર બનાવો..









જુઓ આનં દ આવશે..સેવામાં જે આનંદ છે તેવો બીજે ક્યાય નથી..







સાધુ તો ચાલતા ભલl એ પણ કદાચ એટલેજ માનવામાં આવે છે..





જેન સાધુ ઓ અને અન્ય સાધુઓ ચોમાસામાં



ચાતુર્માસ કરીને એક સ્થાને રહે છે.



આખો દિવસ પ્રવચન અને ધર્મ, તપ કરીને સેવાજ કરે છે ને…



..સમાજની ,આત્માની અને ઈશ્વરની પણ…





હજારો લોકો તેમને એમજ સાંભળવા નથી આવતા…





આ બધાને શાંતિ જોઈએ છે અને સુખ તેમજ આનંદ .





સl ધૂઓનl અને મુનિઓના પ્રવચન સાંભળીને તેમને



શાંતિ, સુખ અવસ્ય મળે છે.







ડોક્ટર અlખો દિવસ દર્દીની સેવામl જ લાગેલા રહે છે..





એનેકોની જિંદગી બચાવે છે.









પુરુષાર્થ પણ કરે છે અને પરમાર્થ પણ થાયછે તમના હાથે….





દિવસ ક્યાં જતો રહે છે તેની જાણ પણ નથી થતી તેમને…









કોઈ સમય નથી અl પણl મોટાભાગના ડોકટરોને…





ગણા કહે છે રૂપિયા બહુ બનાવે છે પણ વાપરવાનો સમય કયા છે?







જોકે તે અલગ બાબત છે કે આજે ઘણl ખરા ડોકટરો હવે વેપારી બની ગય l છે…





પરંતુ લોકો પાસે પણ કોઈ વિકલ્પ નથી રહ્યો….



જરૂર પડે જવું જ પડે છે…







પત્રકાર ,શિક્ષક કે કલાકાર પણ તેનો વ્યવસાય કરે છે .



પુરુષાર્થ ની સાથે પરમાર્થ પણ કરે છે..





અને અર્ર્થ ઉપlજન પણ થાય છે.







અlવl તો ઘણા કામો છે જે પૂરું શાર્થ છે ,રોજી છે .



સાથે સાથે પરમાર્થ પણ થાય છે…







અને અlમl જ સાચું સુખ મળતું હોય છે….





ખાસ કરીને પોતાના વ્ય વસાય પ્રત્યે વફાદાર રહી ઈમાનદારીથી



કામ કરતા



લોકો વધુ સારી રીતે પરમાર્થ કરી જાય છે …





તેમને આનંદ અને સુખ ની પણ એટલીજ અનુભૂતિ થાય છે.











સેવાના કામો કે ngo માં કામ કરતા લોકો પણ આ દેશમાં મોટું કામ કરી રહ્યા છે..





અlમ l પણ જે ઓ પુરુષાર્થ કરે છે તેઓ વધુ સારો પરમાર્થ કરી શકે છે….





પુરુષાર્થ અને પરમાર્થમાં જેવો આનંદ છે તેવો બીજેથી નથી મળતો…



સુખની સાચી પરખ પણ અlમl જ થાય છે..



















પરમાર્થ અને પુરુષlર્થ સુખ અને સંતોષ આપે છે...














કોઈનું પણ ભલું કરવું એટલે કે સેવા આનંદ આપે છે…





માત્ર લીધા જ કરવું એવું કોણે કહ્યું





ઘણl લોકો ખુબ સ્વાર્થી હોય છે.





.એમ ને કાઈ આપવું કોઈને પણ ગમતું નથી..









બસ માત્ર લીધા જ કરે છે..





ક્યારેક ભૂલથી પણ જો કઈ અપાઈ જાય અથવા તો કોઈ એમની પાસે થી





કોઈ કઈ મેળવે તો ભાર કચવાટ થાય છે..





ક્યારે તે લઇ લઉં એટલે કે વસુલ કરું તેની કિંમત તેમ થયl કરે છે.





અlવl લોકો પછી દુખી જ થાય છે…



જ્યાર કઈ મળતું નથી તો એમ લાગ્યા કરે છે કે કોઈ મને ગણતું નથી





પછી ઓછુ આવે છે અને મન દુખી રહે છે..





બીજી તરફ જે લોકો આપવાનો સ્વભાવ છે તે હમેશા મસ્ત રહે છે //









આનંદ માં રહે છે..



તેને એમ જ થાય છે કે મને ઈશ્વરે કૈઇક કરવા મોકલ્યો છે



અને કઈ અlપું નહિ કે કઈ ભલુ બીજાનું કરું નહિ ત્યાં સુધી





મારું જીવન સાર્થક ન થાય,....





અlવl લોકો નો સ્વભાવ પરમાર્થનો અને પરગજુ હોય છે..





નિસ્વાર્થ વધારે હોય છે..





તમનું સુખ જ બીજl ન l સુખમાં હોય છે..





અlવl પરમાર્થ કરતા લોકો સહેલાઈથી સુખી થાય છે..





અને ઓછા દુખી રહે છે..







મોટા માણસોનો સ્વભાવ આવો હોઈ શકે ..





વડીલ પણ અl વl હોય સો કોઈ તેમને સન્માન અપોઅlપ આપે છે..







લડાયક લોકો activist થોડા ઘણા આવી ર્વૃતિ ધરા વે છે.





સમાજસેવા કરતા લોકો કે શિક્ષકો ને પ્રાધ્યાપકો પણ





આવો સ્વભાવ ધરાવતા હોય છે..





લેખકો ફિલસૂફો કે સતો સાધુઓ આવો સ્વભાવ ધરાવે છે..





સાધુ તો અlવl જ હોવા જોઈએ એવી માન્યતા છે.









આ એક સુખી થવાનો સરળ અને સીધો સાદો માર્ગ છે.







.અl પવા ની ટેવ પા ડો માત્ર લીધા ન કરો ..



વ્યવહાર ચોક્ખા રાખો…



થોડી સેવા જીવનનો કર્મ બનાવો….



વ્યવહાર બનાવો..









જુઓ આનં દ આવશે..સેવામાં જે આનંદ છે તેવો બીજે ક્યાય નથી..







સાધુ તો ચાલતા ભલl એ પણ કદાચ એટલેજ માનવામાં આવે છે..





જેન સાધુ ઓ અને અન્ય સાધુઓ ચોમાસામાં



ચાતુર્માસ કરીને એક સ્થાને રહે છે.



આખો દિવસ પ્રવચન અને ધર્મ, તપ કરીને સેવાજ કરે છે ને…



..સમાજની ,આત્માની અને ઈશ્વરની પણ…





હજારો લોકો તેમને એમજ સાંભળવા નથી આવતા…





આ બધાને શાંતિ જોઈએ છે અને સુખ તેમજ આનંદ .





સl ધૂઓનl અને મુનિઓના પ્રવચન સાંભળીને તેમને



શાંતિ, સુખ અવસ્ય મળે છે.







ડોક્ટર અlખો દિવસ દર્દીની સેવામl જ લાગેલા રહે છે..





એનેકોની જિંદગી બચાવે છે.









પુરુષાર્થ પણ કરે છે અને પરમાર્થ પણ થાયછે તમના હાથે….





દિવસ ક્યાં જતો રહે છે તેની જાણ પણ નથી થતી તેમને…









કોઈ સમય નથી અl પણl મોટાભાગના ડોકટરોને…





ગણા કહે છે રૂપિયા બહુ બનાવે છે પણ વાપરવાનો સમય કયા છે?







જોકે તે અલગ બાબત છે કે આજે ઘણl ખરા ડોકટરો હવે વેપારી બની ગય l છે…





પરંતુ લોકો પાસે પણ કોઈ વિકલ્પ નથી રહ્યો….



જરૂર પડે જવું જ પડે છે…







પત્રકાર ,શિક્ષક કે કલાકાર પણ તેનો વ્યવસાય કરે છે .



પુરુષાર્થ ની સાથે પરમાર્થ પણ કરે છે..





અને અર્ર્થ ઉપlજન પણ થાય છે.







અlવl તો ઘણા કામો છે જે પૂરું શાર્થ છે ,રોજી છે .



સાથે સાથે પરમાર્થ પણ થાય છે…







અને અlમl જ સાચું સુખ મળતું હોય છે….





ખાસ કરીને પોતાના વ્ય વસાય પ્રત્યે વફાદાર રહી ઈમાનદારીથી



કામ કરતા



લોકો વધુ સારી રીતે પરમાર્થ કરી જાય છે …





તેમને આનંદ અને સુખ ની પણ એટલીજ અનુભૂતિ થાય છે.











સેવાના કામો કે ngo માં કામ કરતા લોકો પણ આ દેશમાં મોટું કામ કરી રહ્યા છે..





અlમ l પણ જે ઓ પુરુષાર્થ કરે છે તેઓ વધુ સારો પરમાર્થ કરી શકે છે….





પુરુષાર્થ અને પરમાર્થમાં જેવો આનંદ છે તેવો બીજેથી નથી મળતો…



સુખની સાચી પરખ પણ અlમl જ થાય છે..




















પરમાર્થ અને પુરુષlર્થ સુખ અને સંતોષ આપે છે...














કોઈનું પણ ભલું કરવું એટલે કે સેવા આનંદ આપે છે…





માત્ર લીધા જ કરવું એવું કોણે કહ્યું





ઘણl લોકો ખુબ સ્વાર્થી હોય છે.





.એમ ને કાઈ આપવું કોઈને પણ ગમતું નથી..









બસ માત્ર લીધા જ કરે છે..





ક્યારેક ભૂલથી પણ જો કઈ અપાઈ જાય અથવા તો કોઈ એમની પાસે થી





કોઈ કઈ મેળવે તો ભાર કચવાટ થાય છે..





ક્યારે તે લઇ લઉં એટલે કે વસુલ કરું તેની કિંમત તેમ થયl કરે છે.





અlવl લોકો પછી દુખી જ થાય છે…



જ્યાર કઈ મળતું નથી તો એમ લાગ્યા કરે છે કે કોઈ મને ગણતું નથી





પછી ઓછુ આવે છે અને મન દુખી રહે છે..





બીજી તરફ જે લોકો આપવાનો સ્વભાવ છે તે હમેશા મસ્ત રહે છે //









આનંદ માં રહે છે..



તેને એમ જ થાય છે કે મને ઈશ્વરે કૈઇક કરવા મોકલ્યો છે



અને કઈ અlપું નહિ કે કઈ ભલુ બીજાનું કરું નહિ ત્યાં સુધી





મારું જીવન સાર્થક ન થાય,....





અlવl લોકો નો સ્વભાવ પરમાર્થનો અને પરગજુ હોય છે..





નિસ્વાર્થ વધારે હોય છે..





તમનું સુખ જ બીજl ન l સુખમાં હોય છે..





અlવl પરમાર્થ કરતા લોકો સહેલાઈથી સુખી થાય છે..





અને ઓછા દુખી રહે છે..







મોટા માણસોનો સ્વભાવ આવો હોઈ શકે ..





વડીલ પણ અl વl હોય સો કોઈ તેમને સન્માન અપોઅlપ આપે છે..







લડાયક લોકો activist થોડા ઘણા આવી ર્વૃતિ ધરા વે છે.





સમાજસેવા કરતા લોકો કે શિક્ષકો ને પ્રાધ્યાપકો પણ





આવો સ્વભાવ ધરાવતા હોય છે..





લેખકો ફિલસૂફો કે સતો સાધુઓ આવો સ્વભાવ ધરાવે છે..





સાધુ તો અlવl જ હોવા જોઈએ એવી માન્યતા છે.









આ એક સુખી થવાનો સરળ અને સીધો સાદો માર્ગ છે.







.અl પવા ની ટેવ પા ડો માત્ર લીધા ન કરો ..



વ્યવહાર ચોક્ખા રાખો…



થોડી સેવા જીવનનો કર્મ બનાવો….



વ્યવહાર બનાવો..









જુઓ આનં દ આવશે..સેવામાં જે આનંદ છે તેવો બીજે ક્યાય નથી..







સાધુ તો ચાલતા ભલl એ પણ કદાચ એટલેજ માનવામાં આવે છે..





જેન સાધુ ઓ અને અન્ય સાધુઓ ચોમાસામાં



ચાતુર્માસ કરીને એક સ્થાને રહે છે.



આખો દિવસ પ્રવચન અને ધર્મ, તપ કરીને સેવાજ કરે છે ને…



..સમાજની ,આત્માની અને ઈશ્વરની પણ…





હજારો લોકો તેમને એમજ સાંભળવા નથી આવતા…





આ બધાને શાંતિ જોઈએ છે અને સુખ તેમજ આનંદ .





સl ધૂઓનl અને મુનિઓના પ્રવચન સાંભળીને તેમને



શાંતિ, સુખ અવસ્ય મળે છે.







ડોક્ટર અlખો દિવસ દર્દીની સેવામl જ લાગેલા રહે છે..





એનેકોની જિંદગી બચાવે છે.









પુરુષાર્થ પણ કરે છે અને પરમાર્થ પણ થાયછે તમના હાથે….





દિવસ ક્યાં જતો રહે છે તેની જાણ પણ નથી થતી તેમને…









કોઈ સમય નથી અl પણl મોટાભાગના ડોકટરોને…





ગણા કહે છે રૂપિયા બહુ બનાવે છે પણ વાપરવાનો સમય કયા છે?







જોકે તે અલગ બાબત છે કે આજે ઘણl ખરા ડોકટરો હવે વેપારી બની ગય l છે…





પરંતુ લોકો પાસે પણ કોઈ વિકલ્પ નથી રહ્યો….



જરૂર પડે જવું જ પડે છે…







પત્રકાર ,શિક્ષક કે કલાકાર પણ તેનો વ્યવસાય કરે છે .



પુરુષાર્થ ની સાથે પરમાર્થ પણ કરે છે..





અને અર્ર્થ ઉપlજન પણ થાય છે.







અlવl તો ઘણા કામો છે જે પૂરું શાર્થ છે ,રોજી છે .



સાથે સાથે પરમાર્થ પણ થાય છે…







અને અlમl જ સાચું સુખ મળતું હોય છે….





ખાસ કરીને પોતાના વ્ય વસાય પ્રત્યે વફાદાર રહી ઈમાનદારીથી



કામ કરતા



લોકો વધુ સારી રીતે પરમાર્થ કરી જાય છે …





તેમને આનંદ અને સુખ ની પણ એટલીજ અનુભૂતિ થાય છે.











સેવાના કામો કે ngo માં કામ કરતા લોકો પણ આ દેશમાં મોટું કામ કરી રહ્યા છે..





અlમ l પણ જે ઓ પુરુષાર્થ કરે છે તેઓ વધુ સારો પરમાર્થ કરી શકે છે….





પુરુષાર્થ અને પરમાર્થમાં જેવો આનંદ છે તેવો બીજેથી નથી મળતો…



સુખની સાચી પરખ પણ અlમl જ થાય છે..

સેવા એજ સાધના....

--- સેવા અને સાધના........

 જીવો ત્યાં સુધી સેવા કરો...સેવા ન ભૂલો.....

 સેવા એ જ સાધના છે...

સેવા સીધી પણ થાય અને અલગ રીતે પણ થાય ....

એટલે કે રસોઈ બનાવીને પણ કોઈને જમાlડ્ય અને અનાજ આપીને

કે તયાર ભlજન ખવડાવીને પણ ભૂખ ભાંગી શકાય ..

સીધા ભણાવી શકાય અથવા ભણવાની ફી પણ આપી શકાય

કે પુસ્તકો આપીને પણ ભણવા માં મદદ થઇ  શકે....

 સેવાના અનેક પ્રકાર છે.

સાધુના પગ દબાવીને  પણ ન્સેવા થાય કે તેમને કોઈ મદદ કરીને પણ સેવા થાય.>>

ગરીબને પેસા આપીને પણ સેવા કરી શકાય ,મદદ થઇ શકે .

તો ગરીબને અનાજ આપી શકાય ,વસ્ત્ર પણ આપી શકાય .

દર્દીને ડોક્ટર પાસે લઇ જઈને પણ સેવા થાય કે દવા લાવી આપીને

કે પેસા આપીને પણ મદદ થઇ શકે..

સેવા નું તમાંરુ દીલ હોય તે મહત્વનું છે. .

  સેવાની ભાવના મહત્વની છે.

પછી તમારી શક્તિ કેટલી છે તે જોવાનું છે.

 જીવનમl સેવા તો દરેકે કરવી જ જોઈએ.

 જીવન અlપને  મળ્યું છે તે જ બહુ મોટી વાત છે..

 તો પછી આ જીવન ને સાર્થક બનાવવું રહ્યું.

અને તેને સાર્થક અને સફળ બનાવવા સેવા જરૂરી છે.

 પછી  તમારા વડીલોની સેવા કરો કે   ગરીબોની કરો...

 સમાજની કરો કે દેશની કરો ...

દર્દીઓની  સહાય કરો  કે બાળકોની કરો ..

પ્રાણીઓની કરો ..

સેવા ઘણી રીતે થઇ શકે છે.

 .જીવદયા અને માનવતા જ શ્રેષ્ઠ ધર્મો છે. 

 અl ધર્મો ને ન ભૂલો..

  પ્રાણીમાત્ર માં જીવ છે..

 જીવો પ્રત્યે દયા રાખવી જોઈએ....

 અહીસા એ જ પરમો ધર્મ છે...

 માનવતા પણ સોથી મોટો ધર્મ છે...

 દરિદ્રનારાયણ ને ભગવાન કહ્યા છે...

 ગરીબો ની દયા રાખો એમને  મદદ કરો,

  સહાયભૂત થાઓ અને કલ્યાણકારી કર્યો કરો...

 જોકે સેવા કરવા તમારે ઘર છોડવાની કે સંસાર નો ત્યાગ કરવાની  કોઈ જરૂર નથી.

 અl મlત્રદંભ  જ છે.

 સેવા કરવાનું કામ એ  ટલે સાધુ થવું તેમ કહેવું યોગ્ય નથી.

 સંસાર માં રહી ને ઘરના બીજા કામોની વચે થોડો સમય સેવા માટે ફાળવી શકાય.

 સેવા ક્ષેત્ર  બહુ વિશાળ છે.

 અને તમે તેને કોઈ પણ સ્વરૂપમાં મેળવી શકો છો.

 માત્ર તમારી ભાવના હોવી જોઈએ. 

વિશેષમાં સેવા કરવાની અભિરુચિ કેળવવી  જોઈએ.

 સેવા ને  જીવનના બીજા રંગો ની સાથે જ અપનાવો.

  જીવન અનેક રંગો નું બનેલું છે જેમlનો એક સેવા શેત્ર  નો પણ છે.

 સરકારી નોકરી ને સેવા પણ કહે છે. એટલેજ સેવા માટે વેતન પણ છે અને તેનો>

ભંગ કરવા માટે કડક કાયદા અને શિક્ષા ની જોગવાઈઓ પણ છે.

 રાજકીય ક્ષત્ર ને પણ ઘણા સેવl તરીકે ઓળખે છે.

 જોકે અlમl  જેટલા મેવા આજે છે તેટલા ક્યાય નથી.

 રાજકારણ નું ક્ષેત્ર આજે એશો અlરlમ અને ધન દોલત આપતું ગણાય છે. એ સેવા બીજાની લે છે .

 જો કે સેવા પણ હેવે કેરિયર બની રહી છે.રાજનીતિની જેમ.

 અપને ત્યાં સેવા અવેતન ગણાતી આવી છે.

 જયારે પશ્ચિમના દેશો માં સેવા નો વ્યાપ સવેતન  ગણાય છે.

 હવે અlપને ત્યાં પણ અનેક  કોર્સીસ અને ડીગ્રીઓ શરુ થયા છે.

 .અને જોબ મળી શકે છે.

 એટલેકે સવેતન સેવા બનવા માંડી છે.

 સેવા ખરેખર તો તમારા આનંદ માટે છે, શાંતિ માટે છે. અઆતમ કલ્યાનાર્થે  છે..

 એથી રોજ નહિ તો અઠવાડિયે થોડા કલાક કે મહિનામાં

એક બે દિવસ પણ સેવા માટે  ફાળવવા તમારા પોતાનાજ હિતમાં છે.

 વડીલોને સેવા કરો .દુખી ગરીબ લોકો કે બાળકોની સેવા કરો..

 તમારી આસપાસના વિસ્તારમાં સફાઈ કરો કે જાગ્રતિ નો પ્રયાસ કરો.

 યાદ રાખો કે માનવતા સોથી મોટો ધર્મ છે.

જીવનમાં.....

જીવનમાં  પ્રશ્નો  વધારે છે ...પ્રેમ ઓછો છે...

સદભાવ ઓછો છે ...વેરભાવ વધારે છે

માનવીમાં નફરત વધારે છે...  પ્રેમ ઓછો છે...

લાલચ વધારે છે.... સેવા ઓછી છે....

અહં વધારે છે ..સદભાવ ઓછો છે...

ઈર્ષ્યા  વધારે છે ...પ્રેમભાવ ઓછો છે....

જીવનમાં સંઘ ર્ષ વધારે છે...સુખ ઓછુ છે..

દુખ વધારે છે ...સમય ઓછો છે..

બેદરકારી વધારે છે ..કાળજી ઓછી છે...

 

 

हमने बड़ी  वफासे 

उनका   काम किया।..... 

उन्होंने बड़ी हिफlजतसे 

 हमे  बरबाद  किया ....... 

...................... 

हमारी वफा  का

      क्या इनाम मिला हमे। …

सपनोके स्मशानमे लl 

       के खड़ा कर दिया ह्मे…। 

/////////////////////////////////////////////

ये  वो दरद हे  …

     जिसका राज बे जाना हे.... 

न कहा जl य। ....

       न सहा जाय  …… 

         ये वो गम हे..... 

………………………………………… 

दिलको खिलौना 

      समजके खेलl  सबने.... 

इस कमजोर कंधो

      पर पैर रखकर .... 

अपनी मंजिल तक 

      जाना चाहा सबने.... 

પેસો ક્યાંથી આવે છે ? અને.....

પેસા ક્યાંથી આવે છે?? 

       અને ક્યાં જાય છે?....

આ  દેશમાં એવા ઘણા લોકો છે કે  જેમને  રાજકારણીઓ કે નેતાઓ 

કે મોટા હોદાની કોઈ વ્યક્તિનો ફોન આવે કે...,

 ' દોસ્ત 50 લાખ રૂપિયાની જરૂર છે જરા વ્યવસ્થા કરજે। ..'

તો બધું પડતું મુકીને અહીંથી તહીથી ભેગા કરીને તરત દોડીને પહોચી જશે 

પેલા મોટા નેતા ને ત્યાં અને તેના પગ પર માંથું મુકીને નોટોના બડલો  ખડકી દેશે।.

.'સાહેબ તમારો જ છું .....તમારી ગાય છું। ...

જયારે જરૂર પડે ત્યારે યાદ કરજો।..     બનશે તેટલા પહોચાડી દઈશ...'

બસ મારા માથા પર હાથ મુકજો।.

નેતા ની નજરમાં રહેવા  અને નજદીકમાં રહેવા   સતત પ્રયત્નશીલ આવા  લોકો પાસે 

મારા તમારા જેવા  NGO  માટે પાંચ પચીસ હજાર  ડોનેશનના નહિ હોય..

અરે કોઈ ગરીબ  જરૂરત મંદ દવાં  કે સારવાર  ના  પેસા માંગશે તો પણ હડધૂત કરશે।..

કે કોઈ ગરીબ વિદ્યાર્થીને અભ્યાસમાં મદદ કરવાની વાત આવે તો કહેશે  કમાઇ  ને ભણે 

મારા માટે ભણવાનું છે  ?

કહીને મોઢું બગડશે અને અપમાનિત કરી  શિખામણો અને ભાષણ જ રીતસર આપશે।.

નેતાઓની સેવા કરતા  આ વા લોકોએ ખરે ખર તો દેશના  નેતાઓને બગા ડ્યા છે .

દેશના રાજકારણીઓને  ફટા વ્યl    છે.. ..

અl મેં જેવાત કરી તે હકીકત છે... અl પણ l   દેશની  .. કોઈ અતિશયોક્તિ નથી। ..

હવે કદાચ 50 લાખ નહિ   2.. 5  કરોડ ની વાત  નો જમાનો છે.

જે દેશમાં આવા પેસદારો છે તે દેશ ક્યારે અl ગળ આવશે કે પ્રજા સુખી થશે  તેમ મને તો લાગતું નથી...

આ  પાછા એવા જ લોકો છે જે પેસા   ક્યાંથી ભેગા કરશે ?

તેમ તમે પૂછશો અને સવાલ કરશો  તો જવાબ છે

અને હકીકત છે કે  .....

અl  પેસા નાના માણસો ,સામાન્ય ને લાચાર માણસો ને છેતરી,  લુટી  પડાવી લીધેલા પેસા  જ વધારે  હશે..

અને પેલા મોટા ગજાના નેતાના   પગ  પાસે મુકશે।..

હવે પેલા નેતાજી શું કરશે આ  પેસlનું તે જાણો। ....

મોટાભાગના પેસા ગજવામાં જશે...અને  તેમની એ યાશીમાં જશે..

થોડા ઘણા  રેલી, સભા ,સરઘસ વગેરેમાં જશે....

બીજા ગેરકાનૂની કામોના   સોદાબાજીમાં  ...ડીલ  માં જશે...

જોયુ ; પેસો ક્યાંથી આવે છે અને ક્યાં જાય છે અl પણ l  દેશમાં  તે....

આ  માત્ર ગુજરાત  જ નહિ દેશમાં બિહાર હોય કે ઉતરપ્રદેશ કે દક્ષીણ ભારત   

સહિતના દેશમાં મોટા ભાગો ને રાજ્યોમાં  બને છે.. 

 આવી છે માનસિકતા અને વાસ્તવિકતા... .

કેવી બિહામણી અને  માનવામાં ન આવે તેવી પણ હકીકત છે...

મારી નજરે જોયેલા અને સાંભળેલા  આવા  સંવાદો  ને બનાવો  રોજબરોજના  છે..

Chaula Kuruwa........: How to be Happy???

Chaula Kuruwa........: How to be Happy???: What is happiness ??  How to be happy in life??  Everybody want to be happy in life. . We are searching happiness in life thr...

સાથ સહકાર જીવનમાં જોઈએજ....

સાથ સહકાર વગર જીવન સુખી અને સફળ ન થાય....

સાથ સહકાર વગર જીવન શક્ય નથી..

આધાર જીવનમાં જરૂરી છે..

સાથ ,સહકાર અને આધાર વગર દુઃખમાંથી  

બહાર આવવામાં મુશ્કેલી પડે છે..

સુખી થવા માટે પણ સાથ સહકાર અને આધાર જોઈએ છે...

સુખ  share  કર્યા વગર ચાલતું નથી ,

મજા આવતી નથી। ..આનંદ આવતો નથી..

સુખમાં આનંદ લેવા એ ને વહેચવું પડે છે......

સાથ સહકાર અને આધાર કોઈ પણ વ્યક્તિનો હોય....

કે સંસ્થાનો હોય કે મિત્રનો હોય....

કોઈ ગુરુનો હોય કે પછી ઈશ્વરનો લેવામાં આવે....

સરકારનો હોય કે સમાજનો હોય....

માતાપિતાનો હોય કે પતિ કે પત્ની નો હોય 

કોઈ સગાનો હોય કે ભાઈ બેનનો  હોય...

સંતાનનો હોય કે અન્ય કોઈનો પણ હોય...

પરંતુ સાથ સહકાર વગર આધાર વગર  

આ પણે  સો કોઈ ધારીએ તો પણ

જીવી નથી શકતા કે સારી રીતે સુખી નથી થઈ  શકતા.

સફળ જીવનમાં થવા પણ સાથ સહકાર કે આધાર જોઈએ।...

..પછી તે ઉપ રમાંથી કોઈનો પણ કેમ ન હોય.....

મૌન.......

શબ્દો મોન  છે। ...

સર્વત્ર નીરવ શાંતિ છે....

મૌનમાં  જ યુધ્ધ  છે...

;..

મોતનું  આ  મોંન  છે....

મૌન જગત ભાસે છે.......

શબ્દો બધા થાકી ગયા છે...

લાગણીઓના જરણા  સુકાઈ ગયા છે....

મૌન સર્વત્ર વ્યાપી રહેલું છે....

શોધ....

શોધ્યાં તમને ઘણા  અમે...

જડ્યા નહિ તમે ક્યાંયે ....

છુપાયા છો કોઈ 

આસમાનના  વાદળોમાં 
કે છુપાયા છો  વૃક્ષોના જંગલોમાં ...

ધુંધી વળ્યા અમે બધે....

પણ જડ્યા નહિ તમે ક્યાંયે ....

કહો આ નજરો ક્યાં સુધી ....

 આમ રહેશે તરસતી...
તમારી  રાહમાં....

થાકી ગઈ પાપણો 
 હવે તો અમારી....